Zij zijn de ouden, de oerkwaden. De eersten en oudsten van hun soort.
Hoewel duistere kelders en oude, stinkende catacomben en in onbruik geraakte werkruimtes geen onbekend fenomeen zijn binnen Emphebion zijn vele er naar op zoek. Hoewel weinige makkelijk toegankelijkheid bieden is de mogelijke buit erg groot en mogelijk levens veranderend voor de gelukkige vinder.
Maar de meeste beschikbare plekken zijn langzaamaan leeg geroofd en men is nu op zoek naar de zwarte portalen. Lange tijd voor nutteloze, oude en smaakloze versieringen gehouden blijken ze een nut te hebben. Iets is er veranderd waardoor ze onder onbekende omstandigheden geactiveerd kunnen worden. En het voor iedereen de vraag is waar ze naar toe leiden.
Eenmaal aanwezig aan de andere kant is alles mogelijk. Maar met de nieuwe portalen zijn schimmerende blauwe stenen verschenen, stenen die de hand kunnen lezen van een ieder de moedig genoeg is om er een op te leggen.
Afgeschermde ruimtes, magische kracht velden, vallen in meest verschillende vormen kunnen aan en uitgezet worden met die vreemde blauwen stenen. Maar is de hij of zij die de hand oplegde de geschikte? Word hij of zij waardig bevonden door niets meer dan een vreemde steen?
Het verschijnen van de portalen en stenen, duidelijk niet gemaakt door de zelfde handen (of rassen) is een raadsel aan zich. En wie de sleutel vind heeft misschien wel de grootste schat in handen: De vrije en veilige toegang tot tombes, opslagruimtes en vele, vele schatten maar ook de kennis van misschien wel iets wat al honderden jaren vergeten is geweest.
