Landen

Index en inleiding


De wereld van Emphebion bestaat uit het continent Bratax. Bratax is opgebouwd uit meerdere landen waarvan de belangrjkste hieronder beschreven staan. Er zijn nog andere gebieden maar deze zijn enkel speelbaar in overleg met SL en zijn vrijwel onbekend. De hieronder genoemde landen zijn vrij om als achtergrond te kiezen.

Bratax


Het continent Bratax.

De Mark


Een Provincie van het land Dorforks. Een grensgebied tussen Dosforks, Iis, Zoltanax, Pallax en de Dwergenbergen.

Dosforks


Het grootste van de mensen landen dat zowat het hele bovenste geheel van Bratax inneemt. Dit Feodaals land wordt geregeerd door een Groothertog, Willem van Argastheer, en zijn raad. Onder hem zit een heel systeem van verschillende adel rangen die via een leenstelsel het land steeds verder opdelen. De boeren die het land bewerken zijn horig horig aan de adel van wie het land is. Deze worden beschermt en verdedigt door de legers van hun leenheren. Hiernaast is er een complex systeem van geloofsinstituten en ordes met rangen, standen en verplichtingen. In de steden zijn de meeste mensen lid van een van de vele gilden voor hun rechten en plichten.

Er zijn ook “vrije” mensen die niet gebonden zijn aan enig systeem maar wel gebonden aan de wetten. Zij zijn vrij om rond te reizen en te doen wat hun goed dunkt. De prijs die ze hiervoor betalen is wel dat ze in hun eigen onderhoud en hun eigen verdediging moeten voorzien.

Iedereen valt onder het rechtssysteem van de Adel. Dit systeem vertrouwt op de wijsheid van de adel om recht te spreken in hun gebied en over hun horigen. Adel zelf kan wederom weer berecht worden door 5 andere adel. Dit vorm meteen het probleem van de “vrije” mensen daar deze volgens de wet zelfs lager staan dan de horigen en bij voorbaat schuldig zijn, tenzij iemand van adel voor hun wil spreken.

Het mag wel duidelijk zijn dat dit systeem bij tijd en wijle niet erg goed werkt. De groothertog heeft daarom de functie van Hermandad weer in ere hersteld. Deze worden langzaam steeds talrijker en hun aanwezigheid word door de adel meestal niet op prijs gesteld, omdat die ook onder hun valt.

Hoewel het land enige tijd nu vrede heeft gekend, dreigt het nu van binnen uit verscheurd te worden. Na de “Val van de Goden” twee jaar geleden, waarbij de ouden goden vielen en een nieuw pantheon ontstond, ging de hoofdstad Orgdon in vlammen op na rellen tussen oude gelovige en nieuwe gelovige. Hoewel na twee jaar de rust is teruggekeerd en men druk bezig is de hoofdstad weer op te bouwen, broeit er onder het oppervlak duidelijk iets. De adel is niet tevreden hoe de Groothertog is omgaan met de rellen en steeds vaker word hij gefluisterd dat hij niet meer geschikt is het land te leiden.

OC info: We gebruiken Nederlands(accent) in het spel als de taal van Dorforks

Zoltanax


Het rijk van Zoltanax spreid zich uit langs de rechter onderkust van Bratax en Grenst aan de bovenkant tegen Dosforks en aan de linker kant met Iis.

Zoltanax heeft een goed opgebouwde sociale structuur die voor alle inwoners voorziet in een algemene opleiding gevolgd door een vakopleiding en een baan garantie. Gezondheidszorg is een vrij goed voor iedereen en Zoltanax heeft een groot en uitgebreid netwerk van ziekenhuizen.

Dit systeem heeft zijn oorsprong in een volksopstand een kleine kwart eeuw geleden waarbij het volk de heersende adel heeft afgezet met hulp van het Leger. Na deze bloederige opstand werd er een raad opgesteld vanuit het volk en het leger die bepaalde dat de keizer zijn plek aan het hoofd van Zoltanax weer mocht innemen als hij de raad zou erkennen in een raadgevende taak.

Geloof speelt een mindere rol binnen het land. Het is niet verboden maar het idee heerst dat geloof afleid van het leiden van een productief leven. Waar voor de val de Krijgsheer de vooraanstaande godheid van Zoltanax was, ziet men nu een steeds sterkere voorkeur voor de Hoeder ontstaan.

Alle burgers vallen onder het zelfde burgerrecht en hebben als enige twee plichten 15 jaar in dienst te zijn van het leger en buiten die 15 jaar in stand moet zijn het 10 de deel van zijn/haar productie af te dragen aan het rijk. Voor de rest word het recht gesproken door rijzende rechters. Deze door de raad aangewezen personen hebben de plicht en macht om recht te spreken over volk en adel, als mede de (lijf)straffen uit te voeren waar nodig.

Het rijk gedraagt zich naar zijn buren toe gesloten en geheimzinnig. De grenzen worden zwaar bewaakt en de bevolking is zich ervan bewust dat iedereen uit de buurtlanden zal proberen, als de kans er is, om hun Rijk binnen te komen vanwege de goede regelingen die het land heeft. Dit is de reden waarom de keizer probeert te verhinderen dat er nieuws uit het land buiten de landsgrenzen kan komen, dit zou alleen maar ongewenste reclame zijn.

De doorsnee Zoltanaxer is een noeste en harde werker. Hij/Zij heeft dan al zijn/haar leger ervaring onder de riem. (dit betekend niet dat hij/zij kan vechten, er zijn vele rollen in het leger te vervullen). De meeste Zoltanaxers zullen niet graag hun land verlaten om de “barbarse” buurlanden te bezoeken. Hoewel de grens steeds beter afgesloten is (zowel naar binnen als naar buiten) zijn er nog steeds veel jongvolwassenen die het land ontvluchten omdat ze niet de voordelen kunnen zien van een zo voorgeschreven leven.

OC info: We gebruiken Duits(accent) in het spel als de taal van Zoltanax

Iis


Reisverslag van Diederik van Harmen, opgetekend door scribent Max Verendorp in het jaar 626.

Ik ben blij weer terug te zijn in de Mark, na mijn reis door noordelijk Iis. Iis ligt nog steeds in puin, er is geen regering, geen staatshoofd. Sinds het verslaan van de Eerste de Demonen door een groep avonturiers, is de situatie wel aan het verbeteren. Tenminste, voor ons gewone stervelingen. Ooit behoorde het land, wat nu als De Mark bekend is, tot Iis en niet tot Dosforks. Door oorlog verschuiven grenzen, zo gaat dat. Afijn, terug naar mijn reis door IIs.

Tot het verslaan van de Eerste der Demonen, zaten alle vier Eerste kwaden en hun aanhangers en wezens in Iis. Hoe zuidelijker, hoe meer gespuis. De gewone man was zijn leven niet zeker (en wellicht is dat nu wel iets verbeterd, maar zeker ben je je leven echt niet). Ondoden en necromancers en vele andere wezens die mij beschreven zijn door de overlevenden bepaalden het verloop van het leven. Wat ooit regering was, was overgenomen door de Kwaden. Waar een land georganiseerd is, was Iis dat niet. Angst regeerde Iis en dat doet het nog steeds. Lokaal zijn er wel vormen van organisatie. Goedwillende adel en leiders bestaan wel, maar veel is corrupt. Maar sinds een van de Vier is gevallen, lijkt het ongemakkelijke evenwicht tussen deze vier Machten weggevallen. Wat zich precies onderling afspeelt, is mij een raadsel. In ieder geval lijken ze zich nu minder bezig te houden met de normale bewoners van Iis en dat geeft hoop. Humanitaire hulp komt nog langzaam op gang. De stroom vluchtelingen zwelt aan, want nu is de kans om veiliger weg te komen, waar dat tot verkort zo goed als onmogelijk was. Mensensmokkelaars profiteren ervan en buiten vluchtelingen uit. De Mark is de eerste bestemming voor veel vluchtelingen, ook voor vluchtelingen uit Zoltanax, maar dat is weer een ander verhaal.

Maar hoe zou je de normale bewoner van Iis beschrijven? Wat is een normale bewoner? Wel, in ieder geval een voorzichtig persoon. De mensen zijn terughoudend in het uiten van hun mening en het noemen van kwade wezens bij hun naam. Of dat altijd het beste is, geen idee, maar die gewoonte is geboren uit noodzaak, zo zeggen zij. Veel mensen uit Iis hebben vroeg of later in hun leven verschrikkelijke dingen gezien of meegemaakt. Ondoden en demonen worden het meeste genoemd, over andere wezens wordt gefluisterd. Mensen uit Iis proberen niet te veel op te vallen in een menigte. Ze proberen zelden in de aandacht te staan, want aandacht kon tot verkort heel erg verkeerd uitpakken. Opgaan in de menigte of omgeving, dat houdt de gemiddelde bewoner van Iis in leven. Tenminste, de gewone man. Ik heb niet met de lokale adel kunnen spreken, dus geen idee hoe zij hebben kunnen overleven. Dorpelingen zijn erg terughoudend naar nieuwe gezichten. Ze zullen eerst de kat uit de boom kijken, of het om “goed volk” gaat. Op het moment dat duidelijk is, dat het om goed volk gaat, zal een gemeenschap proberen elkaar veilig te houden. Vertrouwen is hier de sleutel.

Mijn reis door Iis maakte ik, omdat ik wil handelen met deze regio. Ik wilde in kaart brengen wat de goederen zijn die ik kan verkopen. Ik wilde ook weten welke goederen ik kan kopen om weer te verkopen op de markten in Dosforks. De conclusie tot dusver is dat de lokale bewoners behoefte hebben aan stoffen om kleding van te maken. Medicijnen zijn ook schaars. Voedsel hebben ze genoeg, maar het is erg eenzijdig. Door het plotseling wegvallen van de demonen, zijn er veel plaatsen met magische en occulte voorwerpen. De meeste zijn niet geschikt voor legale handel en sommigen zijn wellicht nog gevaarlijk ook. Demonen waren duidelijk erg gehecht aan kennis. Wat ik hoorde is, dat veel nu lege kastelen bomvol zitten met boeken. Die zijn interessant. De toekomst ziet er goed uit. Stoffen en medicijnen in ruil voor boeken. Wie weet dat ik over een paar jaar mij een woning in het centrum van Hindeveldt kan veroorloven.

Beschrijving van het land zelf

Iis ligt ten zuiden van De Mark / Dosforks. In het westen, van noord naar zuid, grenst het aan de Dwergenbergen. In het oosten ligt de grote binnenzee van het continent waaraan ook Zoltanax grenst. In het zuiden liggen de ruïnes van een lang vergeten stad genaamd Tolton. In legendes wordt beschreven hoe hier ooit het Aambeeld der Goden neerkwam op de stad en daarmee de stad vernietigde; het markeerde het einde van een groot rijk waarvan Tolton de hoofdstad was. In het voorjaar van het jaar 625 vond nabij deze plaats een enorme explosie plaats waarvan de stukken tot ver in het Illister moeras nabij de grens met De Mark te vinden waren. Op de plaats waar ooit Tolton lag, is de aarde open gescheurd en de kuil is volgelopen met water. De bewoners van Iis wijzen naar de Vier Kwaden als schuldigen, want niemand lijkt te weten wat daar is gebeurd.

OC info: We gebruiken Engels(accent) in het spel als de taal van Iis

Dwergenbergen


De Massieve bergketen die langst de westkust van Bratax ligt heten de Dwergen bergen. Hier, op grote hoogte tot verscholen diepte huizen de dwergen. Hun steden, verborgen in de bergen zelf, zijn zo goed als onzichtbaar voor de onwetende.

Alleen maar omdat hun rijk onzichtbaar is moet men niet denken dat de dwergen een klein ras is, of hun rijk niet groot. Hun steden zijn parels van grandeur en grootsheid, beschermd en verborgen door de bergen zelf graven de dwergen al eeuwen naar grondstoffen voor hen grootste liefde: handwerk en ambacht.

Deze liefde gaat zelfs zover dat hun geloof en de leiding van het ras verweven is met hun Ambachten. Waar de waren ambachtsmeester vaak ook de leiders zijn van de dwergen zijn de Drhagh de spirituele leiders van de dwergen. Vaak zijn deze aanhangers van de Hoeder daar verandering met argusogen bekeken word.

Er zijn vier dwergenclans bekend bij de buitenwereld……

Alle dwergensteden zijn verbonden met elkaar door kilometers aan tunnelwerken en mijnen. Ook dit zorgt ervoor dat dwergen zich niet boven de aarde hoeven te laten zien als ze daar geen zin in hebben.

Hoewel de dwergen nooit bekend stonden voor hun openheid, zorgde hun drang tot handel voor een weide bekendheid van hun ras en bijzonderheden. Dit is in een slag veranderd tijdens de val van de goden. Er is maar weinig uitsluitsel wat er is gebeurd, maar bozen tongen beweren dat het met de inspiratie paden te maken heeft, dit zou goed aansluiten op het feit dat dwergen graag machines bouwen en (natuur)krachten voor zich willen laten werken.

OC info: We gebruiken Russisch(accent) in het spel als de taal van de Dwergen

Pallax


Hermus Dierzang, druïde uit Dosforks:

Na een uitnodiging van een Elven druïde ben ik mijn reis begonnen naar dit schitterende woud. Op het moment dat ik de grens overstak voelde ik direct de rust van de natuur in dit wonderlijke land. Overal waar je kijkt is niets anders als ongerepte natuur, ik en mijn gids hebben dagen gelopen over kleine wildpaden met af en toe wat rusten onder eeuwen oude bomen of aan de waterkant van een rustgevend beekje. Hetgeen wat mij het meest verbaasde dat we onze rustplekken af en toe deelde met nieuwsgierige dieren iets dat in Dosforks niet meer mogelijk is omdat elk dier bang is om gejaagd te worden.

Wie wil dit land nu niet bezoeken, bewonderen en genieten van deze rust?

Onbekende schrijver:

Midden in Dosforks ligt een groot woud, dit woud is het land Pallax, het thuisland van de elven. Over het algemeen zijn elven niet erg gastvrij en er zijn er maar weinig die veel van dit land hebben gezien behalve de randen. Aan de andere kant welk weldenkend mens wil dan ook een groot bos in trekken waar je na drie passen al niet meer kan zien waar je het bos weer uit kan en dan nog niet te spreken over alle gevaren. Alles loopt er los, wilde dieren, magische wezens en dan heb je ook nog de elven zelf die ook niet erg gastvrij zijn.

Ambassadeur van Pallax:

Er gaan veel geruchten dat Wij in Pallax ongastvrij en soms zelfs vijandig zijn. Graag laten wij u zien dat wij dit niet zijn.

Wanneer u Pallax wilt bezoeken bent u meer als welkom, u kunt zich melden bij de grens en er zal op dat moment voor een gids worden gezorgd om u rond te leiden door het woud zodat u niet verdwaald. Houd er rekening mee dat er niet direct een gids beschikbaar kan zijn dus soms zult u aan de grens moeten wachten tot u benaderd wordt door een gids.
Wij zullen u verschillende schitterende plekken laten zien binnen maximaal 2 dagreizen van de grens en uitleg geven over Pallax en het woud. Denk er wel aan, u dient het woud juist te behandelen maar uw gids kan hier meer over vertellen.

OC info: We gebruiken Frans(accent) in het spel als de taal van de Elfen